Η ώρα της πολιτικής ευθύνης

Η ακύρωση, για άλλη μια φορά, της συνεδρίασης του δημοτικού συμβουλίου επιβάλλει σε όλους τους εμπλεκόμενους την άμεση λήψη αποφάσεων για να εκτονωθεί η πολιτική κρίση που ταλανίζει την πόλη εδώ και ενάμιση μήνα και που είναι απόρροια της αλλοπρόσαλλης τακτικής και θητείας της Δημοτικής Αρχής Δημαρά καθώς και της υποταγή της (λόγω των εσωτερικών της σχέσεων με την κυβερνητική τρόικα), στις επιταγές της Τρόικα για το ξεπούλημα της περιουσίας του ελληνικού λαού.

Έτσι, ενώ εδώ και μήνες στο Δημοτικό Συμβούλιο προσωπικά ο Δήμαρχος κωλυσιεργούσε με χίλιες δυο προφάσεις στην υλοποίηση της απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου να συνεδριάζουμε στο συνεδριακό του λιμανιού (ας μην ξεχνάμε ότι ο χώρος παραδόθηκε σε ιδιώτη για να διοργανώσει την Καρναβαλέρια) τελικά αποφάσισε, και μετά το βάρος της ψηφοφορίας της Βουλής για ξεπούλημα του λιμανιού της Πάτρας, να υλοποιήσει την απόφαση του δημοτικού συμβουλίου. Δυστυχώς όμως για την πόλη, οι πολιτικές κινήσεις της δημοτικής αρχής πηγάζουν από μία μίζερη και βέβαια αλαζονική αντιμετώπιση των προβλημάτων της , γι αυτό και επέλεξαν να βάλουν στην ημερήσια διάταξη και το θέμα του εργοστασίου. Γνώριζαν πολύ καλά ότι η  συνεδρίαση δεν θα γινόταν. Γιατί επέλεξαν αυτό τον τρόπο να συνδέσουν το θαλάσσιο μέτωπο με το εργοστάσιο;  Μήπως συμφωνούν με το ξεπούλημα του λιμανιού; Πώς μπορούν να δικαιολογήσουν την απραξία τόσων μηνών παρά την πίεση που δέχονταν από σύσσωμη την αντιπολίτευση; Γιατί χθες έφυγαν άρον – άρον από το χώρο του λιμανιού ενώ έπρεπε να μείνουν, να διαπραγματευτούν; Για να το χρησιμοποιήσουν μικροπολιτικά και να προσπαθήσουν να εκθέσουν τους εργαζόμενους και την αντιπολίτευση; Γιατί δεν υλοποιούν αυτό που ζητούν οι εργαζόμενοι και η αντιπολίτευση για ανοικτή διαβούλευση στο θέμα του εργοστασίου; Γιατί δεν καλούν τους εργαζόμενους σε μια προσπάθεια άμεσης απεμπλοκής από την κρίση και συνεχίζουν τη στείρα αντιπαράθεση;

Σε ό,τι αφορά το εργοστάσιο απορριμμάτων διαφωνούμε για μία ακόμη φορά με την επιμονή της δημοτικής αρχής να προχωρήσει τις διαδικασίες εκχώρησης (ΣΔΙΤ) της επεξεργασίας απορριμμάτων. Η ιδέα μιας εναλλακτικής διαχείρισης των απορριμμάτων στην Πάτρα ξεκίνησε από το 2000 και η καθυστέρηση υλοποίησης αποφάσεων χρεώνεται σε όλο το πολιτικό δυναμικό της περιοχής, που επί τόσα χρόνια δεν κατόρθωσε να συμφωνήσει για το αυτονόητο  που είναι η ήπια, οικολογική και φθηνή διαχείριση. Ετσι, η πόλη  χρησιμοποιεί τον κορεσμένο εδώ και 8 χρόνια ΧΥΤΑ (αντίθετα με όλες τις αποφάσεις δημοτικού συμβουλίου και επιθεωρητών Περιβάλλοντος) σε βάρος του περιβάλλοντος και της δημόσιας υγείας .Στο αδιέξοδο της για μια ακόμη φορά καλείται να αντιμετωπίσει πολιτικές που τις επιβάλλονται από το Αθηνοκεντρικό κράτος. Πολιτικές που οδηγούν στη δέσμευση του μέλλοντός της. Σε καμία περίπτωση την αποτυχία των επαγγελματιών πολιτικών δεν μπορούν να τη χρεωθούν άλλοι. Ο κάθε φορέας οφείλει να αναλάβει τις ευθύνες του, να ξεκαθαρίσει τη στάση του, ειδικά σήμερα που η κοινωνική συνοχή τίθεται σε κίνδυνο.

Επειδή λοιπόν, η Δημοτική Αρχή φαίνεται να μην κατανοεί την κρισιμότητα των καταστάσεων μήπως το βάρος της εκτόνωσης σε τοπικό επίπεδο πέφτει στις πλάτες όλων όσων με τόλμη και ξεκάθαρη πολιτική ηθική πολιτεύονται προς ώφελος της κοινωνίας; Οι πρωτοβουλίες ανήκουν σε αυτούς και καλούνται να δράσουν αμέσως και αποτελεσματικά. Η πόλη πρέπει άμεσα να λειτουργήσει μέσα σε συνθήκες ηρεμίας και συνεργασίας.